धन्य तुझा दरबार बाबा धन्य तुझा दरबार ।।

धन्य तुझा दरबार बाबा धन्य तुझा दरबार ।।

धन्य तुझा दरबार बाबा धन्य तुझा दरबार ।।

 दिंडी काढुनी पाय दमविती  । नामघोषे शीण विसरती  ।।

अन्नछत्रे मार्गी लाविती  । भक्तीचा अचंबा फार ।।

बाबा धन्य तुझा दरबार  ।। १।।

दीन गरीब लाचार  ।  त्यांची रांग लांबच फार ।।

नाही तरी कुठे तक्रार । भक्ति वाहते अपरंपार ।।

बाबा धन्य तुझा दरबार  ।।२।।

रांग लाविती तोडुनी जाती । धन दांडग्यां मध्ये घुसती  ।।

घुसती आणि आपटूनी घेती । जमा डोई वरचा  भार ।।

बाबा धन्य तुझा दरबार  ।।३।। 

जो बाबा बसला पारावरी । तो झाला संगमरवरी ।।

अंगावर झूल जरतारी  ।  झटगमगाट झाला थोर ।।

बाबा धन्य तुझा दरबार  ।।४।। 

इथे भक्तीचे काम संपले । जगाच्या आठवणीत फिरले ।।

बाहेर  शोधू लागले । दाखविण्या काही आधार ।।

बाबा धन्य तुझा दरबार  ।।५।। 

खिसे कापती वस्तू लुटती । गंडे दोरे ताईत विकती ।।

फसती त्यांसी फसवती  ।   खुळचट आशेचा व्यवहार ।।

बाबा धन्य तुझा दरबार  ।।६।। 

सोंगे काढुनी उदी उधळती । दात विचकूनी भीक मागती ।।

बाबाचा अवतार म्हणवती  । निव्वळ ढोंग आविष्कार  ।।

बाबा धन्य तुझा दरबार  ।।७।। 

उमलत्या फुलांचा बाजार । चिमुकल्या मुलांचा बाजार ।।

लोटती तृतीयपंथीं लाचार ।  किती मोजावे व्यवहार  ।।

बाबा धन्य तुझा दरबार  ।।८।। 

अर्धोन्मीलित कळ्यांचा व्यापार । उमलत्या मुलींचा व्यापार ।।

भक्तीला वासना शेजार  । तरी हे तीर्थ क्षेत्र म्हणणार ।।

बाबा धन्य तुझा दरबार  ।।९।। 

चमत्कार म्हणुनी थोर ।  कर्तृत्व होई हद्दपार ।।

सर्व टाकुनी त्यावरी भार । निष्क्रिय शून्य विचार ।।

बाबा धन्य तुझा दरबार  ।।१०।। 

करितो गा  विनवणी । नका ठेवू त्यास कोंडूनी ।।

राहू दे स्वहिताच्या  मनी । करुणा अपरंपार ।।

बाबा धन्य तुझा दरबार  ।।११।।